Bogart, Humphrey

Bogart, Humphrey (pr. ime H. DeForest Bogart), amer. glumac (New York, 1899 – Hollywood, 1957). Isključen iz škole, ranjen u I. svj. ratu. Od 1920. glumi u kazalištu, od 1930. i na filmu. Nakon uspjeha u kaz. predstavi Okamenjena šuma, zapažen je u njezinoj istoimenoj ekranizaciji (A. Mayo, 1936). Isprva ugl. negativac u gangsterskim filmovima (Burne dvadesete R. Walsha, 1939), iz tipizacije se izvlači složenijim ulogama usamljenih junaka u Visokoj Sierri (R. Walsh, 1941) i → Malteškom sokolu. Surađujući s vodećim redateljima, pod osobitim utjecajem J. Hustona, razvija se u reprezentativnoga glumca film noira, a razradom značajki neodlučna protagonista, i prvog antijunaka amer. filma. Ciničnije uloge ostvario je u filmovima H. Hawksa (Imati i nemati, 1944., → Duboki san) i N. Raya (Na usamljenu mjestu, 1950), a romantičnije u filmovima M. Curtiza → Casablanca i J. Hustona Otok Largo (1948). Često je nastupao u paru sa suprugom L. Bacall, a spektar likova proširuje karakternim dram. ulogama u → Blagu Sierra Madre i Pobuni na brodu Caine (E. Dmytryk, 1954) te komičnim elementima u → Afričkoj kraljici (Oscar) i Sabrini (B. Wilder, 1954). Suzdržanim stilom, superiorno izričući ironične replike, utjelovio je značajke cinizma, rezignacije i skepse spram vlastite okoline kojima je zatomljivao moralne ideale i romantične impulse likova. Značajno je utjecao na generacije glumaca (npr. J.-P. Belmonda) te je, s nadimkom Bogie, postao kultna figura popularne kulture. Ostale važnije ul.: Ulica bez izlaza (W. Wyler, 1937), Anđeli garava lica (M. Curtiz, 1938), Oni voze noću (R. Walsh, 1940), Preko Pacifika (J. Huston, 1942), Mračni prolaz (D. Daves, 1947), Udri đavola (J. Huston, 1953), Bosonoga kontesa (J. L. Mankiewicz, 1954), Sati očaja (W. Wyler, 1955).

N. Gilić