Duvivier, Julien

Duvivier, Julien, franc. redatelj (Lille, 1896 – Pariz, 1967). Polazio isusovačku gimnaziju, od 1916. kaz. glumac, a potom i redatelj, na filmu od 1919. Među nij. ostvarenjima izdvajaju se moralistička religiozna Lourdska tragedija (1923), naturalistička seoska drama Bijesna srca (1924) i ekspresivna ekranizacija romana J. Renarda Riđokosi (1925). Dolaskom zvuka postaje jedan od najistaknutijih franc. redatelja 1930-ih. Nakon oslanjanja na film. impresionizam u djelu o franc. Kanađanima Maria Chapdelaine (1934), režira nekoliko vrhunskih ostvarenja poetskog realizma: Zastavu (1935), o legionarima u Maroku, Pépé le Moko (1936), o gangsterskom podzemlju (klaustrofobični ugođaj četvrti Casbah grada Alžira), a s likom simpatičnog gangstera u bijegu, Bilo ih je pet (1936), s radnjom u radničkim ambijentima i pesimističnim stavom prema radničkoj solidarnosti (što se tumačilo i kao kritika polit. ideja Narodne fronte), Pozivnica za ples (1937), o junakinji koja se prisjeća nekadašnjih udvarača, sada ljudi promašenih života, Kraj dana (1939), o ostarjelim glumcima. Izrazito fatalistički i gotovo nihilistički ugođaj tih filmova čini ga najpesimističnijim redateljem poetskog realizma. Nakon II.svj. rata (kada djeluje u SAD-u), režira nekoliko djela koja nastavljaju duh poetskog realizma, ali i čine franc. inačicu amer. film noira (Panika, 1947; Pod pariškim nebom, 1950; Afera Maurizius, 1953), dok izniman komerc. uspjeh postiže izrazito romantična melodrama s fantastičnim elementima – Marijana moje mladosti (1954).

B. Kragić