Amelio, Gianni

Amelio, Gianni, tal. redatelj i scenarist (Catanzaro, 1945). Isprva film. kritičar i asistent V. De Sete i L. Cavani. Prvi mu je dugometr. igr. film Kraj igre (1971), a 1970-ih zapaženi su stilski dotjerana (na granici hermetizma) metafora o revoluciji i represiji Grad sunca (1973), nadahnuta istoimenom utopijskom knjigom i životom T. Campanelle, te dok. film Bertolucci prema filmu (1975), o snimanju → Dvadesetoga stoljeća. U filmu → Otvorena vrata uspješno se nastavio na tradiciju moral. i polit. filma u žanrovskom okviru sudske drame, a u daljnjim nagrađivanim djelima, → Kradljivac djece, → Lamerica i → Tako su se smijali, očituje utjecaj neorealizma (sentimentalizam po uzoru na V. De Sicu, motiv utjecaja društva na pojedinca, epizodične strukture) potvrđujući se kao autor rigorozna stila.